Laat je niet gek maken, BlijfBij in onderwijs!
De constante stroom van taken, verwachtingen en verantwoordelijkheden kan soms overweldigend zijn. De werkdruk in het onderwijs is niet alleen een kwestie van veel werk hebben, maar ook van de aard van het werk. Het gaat om planning, organiseren, nakijken, vergaderen, oudergesprekken en daarbovenop nog de lesvoorbereidingen. Als dat alles goed loopt heb je nog geen minuut instructie gegeven. En ook instructie vraagt een gedegen aanpak waar je je hoofd goed bij moet hebben. Alles voelt urgent en belangrijk. Want wat we doen in het onderwijs is belangrijk en dat willen we goed doen, toch?!
Geschreven door Maykel Kicken; Docent MBO en werkzaam voor Doorloopjes.
Wat ‘werkdruk’ voor mij persoonlijk vooral is, is de tijdsdruk. Of het nu gaat om dat ene verslag dat nog ingeleverd moet worden of de stapel toetsen die nagekeken moet worden, de tijd lijkt altijd te dringen. Overal hangt een deadline aan omdat nieuwe groepen geformeerd moeten worden, doelen in een jaar gehaald moeten worden enzovoort. En hoewel ik altijd probeer efficiënt te werken, vraag ik me soms af of we niet te veel van onszelf vragen. Want zelfs als je erin slaagt om alle taken gedaan te krijgen, is er altijd dat stemmetje in je achterhoofd dat je herinnert aan de volgende deadline. Hoe blijf je in zo’n omgeving scherp en gemotiveerd?
Er wordt in het onderwijs veel gesproken over het verlagen van de werkdruk, maar vaak blijven die gesprekken hangen bij symptoombestrijding. Minder vergaderen, minder administratie. En dat zou natuurlijk fantastisch zijn, maar de kern van het probleem ligt dieper. Het gaat ook om de verwachtingen die we van onszelf hebben, of die van buitenaf aan ons worden opgelegd. We willen immers het beste voor onze leerlingen, maar waar ligt de grens? En hoe bewaken we die grens? Ik probeer mezelf telkens te herinneren aan het belang van balans. Niet alles hoeft vandaag af, en niet elke taak is even cruciaal als het soms lijkt. En er zijn voor leerlingen en hen zich op hun gemak en veilig laten voelen, is het allerbelangrijkste. Als die basis staat, is het niet zo erg als andere dingen soms even mis gaan.
Wat ik steeds meer begin te waarderen, is het belang van kleine rustmomenten in mijn dag. Even wat drinken, een paar minuten wandelen tussen de lessen door. In Amsterdam (yo Van Detschool!) bedachten collega’s eens dat het fijn is om op dinsdag en donderdag soep te laten komen voor het hele team. Ik vond het een absurd idee, maar ik zat er naast: tjonge wat was dat fijn en lekker. Want hoe cliché het ook klinkt: je moet goed voor jezelf zorgen om goed voor anderen te kunnen zorgen. We hebben de neiging om onszelf op de tweede plek te zetten, maar uiteindelijk doen we onze leerlingen geen plezier als we uitgeblust voor de klas staan.
Werken in het onderwijs is mooi en betekenisvol, maar het vraagt veel. Daarom is het zo belangrijk om niet alleen te kijken naar wat we doen, maar ook naar hoe we dat doen. Balans vinden, prioriteiten stellen en elkaar blijven steunen.
In de DigiDate op 5 november gaan Kirsten en Valérie met ons drie Doorloopjes bespreken die van pas kunnen komen bij het handig organiseren van je werk. Zodat we de flow voor onze leerlingen vasthouden. Zie ik je daar?
